Na de eerste geasfalteerde kilometers volgde een 'tandenbijter' van eveneens enkele kilometers. De regen van de voorbije nachten maakte de weg tot een slijkerige en plakkende massa met de nodige 'bergops en bergafs'. Bij momenten hadden we de indruk dat onze 'bottienen' plateauzolen hadden.
Uiteindelijk brak een voorzichtig waterzonnetje door en kregen we ook meer oog voor het landschap...
Bij het naderen van Córdoba merken we in de groene wegberm dit eenzame 'straatmadeliefje' op. Nog enkele kilometers...
... en we stappen, zoals al vele honderden jaren, over de Puente Romana en de Puerta del Puente y Triunfo de San Rafael (ook een hele mondvol - bij ons gewoon de Ezelpoort, de Smedenpoort...) Córdoba binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten